sobota, 26 lutego 2022

 

Iskra braterska



Ognisko. Prawdziwe, harcerskie, szczapy drewna zapłonęły na placu przed budynkiem ratusza. Na masztach trzy dodatkowe sztandary: flaga ZHP (logo), niebieska flaga WAGGGS (World Association of Girl Guides and Girl Scouts) – Światowe Stowarzyszenie Przewodniczek i Skautek, i trzecia - WOSM (The World Organization of the Scout Movement) – Światowej Organizacji Ruchu Skautowego. Hufiec Międzyrzecz ZHP im. Zawiszaków pamięta o gen. Robercie Baden - Powellu, twórcy i założycielu skautingu i ruchu harcerskiego. 22.02.2022 r. - Dzień Myśli Braterskiej, na całym świecie płoną harcerskie i skautowe ogniska. Będzie iskra braterska, przekazywana w harcerskim kręgu przyjaźni i wzajemnej służby.

Staliśmy wokół dopalającego się ogniska - w centralnej części miasta. To ważna chwila. Spleceni, w harcerskim kręgu przekazaliśmy sobie iskierkę przyjaźni. W zapadającym mroku ciepło biło nie tylko od żaru ogniska, też od harcerskich serc… Idei skautingu, którą niosą młodzi (duchem), kolejne pokolenie skautów-harcerzy.

Gen. Robert Baden – Powell (22.02.1857 - 1941) napisał „Scouting for Boys” (Skauting dla chłopców). Pisał w niej - „Celem ruchu skautowego (na gruncie polskim – harcerstwa) jest przyczynianie się do rozwoju młodych ludzi w taki sposób, by w pełni mogli wykorzystać swoje możliwości fizyczne, umysłowe, społeczne i duchowe jako jednostki, jako odpowiedzialni obywatele i jako członkowie wspólnot lokalnych, narodowych i międzynarodowych”.

S k a u t i n g - najlepszy system pedagogiczny. Stworzony przez Lorda Roberta Baden – Powella ponad 100 lat temu, nieustannie udoskonalany, to najlepszy system wychowawczy dla dzieci dostępny prawie w każdej polskiej miejscowości. Nowoczesny system nauczania wykorzystywany w wielu dziedzinach życia: w szkołach, w firmach, różnego typu organizacjach. Realizowany w otoczeniu przyrody, naturalnego środowiska mającego dobry wpływ na rozwój człowieka - w małych grupach, gdzie praca jest efektywniejsza, bardziej skuteczna, pod przewodnictwem (sprawdzonej) osoby cieszącej się autorytetem, na której skauci mogą się wzorować, uczyć, jak postępować w codziennym życiu. Nauka właściwych zachowań poprzez gry, zabawy, ćwiczenia, które cieszą, a przy tym kształcą, rozwijają sprawność umysłową i fizyczną oraz wpajają nowe umiejętności.

W Polsce harcerstwo zaczęło rozwijać się w 1911 roku za sprawą Andrzeja i Olgi Małkowskich. Przez kolejne dziesięciolecia polscy harcerze brali także udział w walce o niepodległą ojczyznę. Obecnie w Polsce działa kilka organizacji harcerskich: Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej – ZHR, Związek Harcerstwa Polskiego – ZHP, Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego „Zawisza”.

Drużyny harcerskie i zuchowe złożyły meldunki Komendantce Hufca phm. Agnieszce Maik. Ona z kolei złożyła meldunek o stanie międzyrzeckiego Harcerstwa włodarzowi miasta i gminy burmistrzowi Remigiuszowi Lorenzowi.

Odczytane były, przez druhenki i zuszki, harcerzy, przedstawicieli lokalnych drużyn: 2 GZ „Słoneczna Gromada”, 7 GZ „Niedźwiedzie Łapki”, 22 GZ „Wesołe Płomyki”, 22 DH „Krzesiwo”, 2 DH „Iskry” i 17 pDH Wagabunda, pozyskane w ramach gry terenowej, przesłania – pozdrowienia dla mieszkańców naszego miasta... - np. takie, że „życie bez przygody byłoby nudne”, że (gen. Baden-Powell) - trzeba być „wytrwałym w zostawianiu świata lepszym, niż się go zastało...”, „czyń najlepszy użytek z tego, co posiadasz, ale nie bierz życia zbyt serio...”, „braterstwo jest wtedy, kiedy patrzymy w tym samym kierunku..” Od Komendantki phm A. Maik przesłanie – życzenie dla każdego, by znalazł osobę, która (dla nas) stanie się zarzewiem szczęścia, radości... Na placu ratuszowym obecni byli rodzice, przyjaciele i sympatycy harcerstwa, była też w użyciu nieodzowna gitara, i piosenka harcerska, śpiewana zespołowo.

I wzruszająca uroczystość Przyrzeczenia zuchowego Jasia, który Tego dnia przysięgał, a przed nim była, trzymana przed druhów – Biało-czerwona flaga, i ta harcerska też. I był Tato, i Komendantka, i przyjaciele, i ognisko. I dzień przysięgi, bardzo ważny – 22. dzień lutego, w którym 165 lat temu urodził się gen. Baden-Powell... Duży był krąg harcerski, do którego dołączyli rodzice, i międzyrzeczanie, i ciepła iskierka gorzała nam, uściskiem ręki przekazywana, przez dłuższą chwilę, zanim wróciła do Komendantki... Czuwaj!


Iwona Wróblak

luty 2022











czwartek, 17 lutego 2022

 

SIORBOwanie międzyrzeckie


XIII SIORBOwanie międzyrzeckie… Tak przez ostatnie dwa lata nam brakowało tej harcerskiej imprezy… Ballad z gór świętokrzyskich, z akompaniamentem gitary klasycznej… Apologii radości i wędrówki – i tej rzeczywistej, po szlakach, bezdrożach, by zedrzeć buty, i symbolicznej – ku samodoskonaleniu; we wspólnotowej umiejętności niesienia sobie wzajemnej pomocy, wsparcia. Cieszenia się swoją obecnością, w gronie druhów, w cieple ogniska i bliskości mentora; instruktora, druha, który uporządkuje nieco nasz skomplikowany świat…

O tym są piosenki. O tym jest świetny filmik w reżyserii druha phm. Bartłomieja Orła, instruktora istniejącej już od 40. lat (!), w DPS Rokitno 38 - 10 Harcerskiej Drużyny Nieprzetartego Szlaku „Dreptaki”, zdobywcy Grand Prix ubiegłorocznego Festiwalu SIORBY online, i Gwiazdy tegorocznego Festiwalu. Piękne zdjęcia lasu, z refleksem światła słonecznego; twarze podopiecznych – ich stricte harcerska radość… istnienia (mimo uszkodzeń ciała, defektów intelektualnych) starannie uchwycona przez operatora… W bezpiecznym, dla Nich, DOMU, jakim jest DPS Rokitno. Niepełnosprawność NIE JEST przeszkodą – w nawiązywaniu satysfakcjonujących więzi międzyludzkich, przyjaźni – a o to chodzi w harcerstwie…? Oknie na (realny) świat. W świadczeniu sobie wzajemnej pomocy w potrzebie, brania i dawania jednoczesnego, czego symbolem jest odwieczne ludzkie Ognisko, buzujące ciepłem obecności druhów przy nim, tym prastarym symbolu wspólnoty. Ta Obecność-wieczne „tu i teraz” była, jak myślę, przedmiotem filmu, i zostało to w sposób klarowny pokazane, za co film zdobył Grand Prix. Nie widać na nim (nieistotnych) słownych, być może, potknięć w indywidualnej interpretacji pieśni przez druhów, pomyłek w nutach… Jest ognisko, gitara, instruktor i wspólnota harcerska. Myśl braterska. Bo – jak jest w scenariuszu „(…) mamy w sobie wielkie pokłady siły, którymi potrafimy się dzielić…”? Potrafimy UCZYĆ młode pokolenie zuchów empatii, tolerancji dla inności – uczyć na przykładzie DH „Dreptaków” - jakaż symboliczna nazwa, trawestując Norwida, dotycząca osób idących, drepczących, w sztafecie pokoleń - po ziemi, i tyle jej, tej ziemi mających, ile stopy nasze, w tym momencie… dotykają Jej swą powierzchnią.

Piosenki harcerskie SIORBA’ 2022. Zanurzamy się w balladowy rytm opowieści o wędrówkach (po Beskidach…). O tym, jak – naszej ziemi śpiewamy, i tej Ziemi pokłon składamy… Harcerska służba – znaczy bezinteresowna pomoc słabszym i potrzebującym. Harcerskie sprawności – to sprawności potrzebne w życiu – które jest (harcerską) nieustanną wędrówką, walc harcerski jest włóczęgą po świecie, równie klasyczną, jak ten taniec dworski, wędrówką zużywającą nas nieco, jak podeszwy butów, ale też – przygodą… Wyśpiewać idee harcerskie, chociażby rapem (30 DH „Orlęta”), czemu nie? Przecież rap istnieje, jako środek wyrazu. Nowe formy, w nich treść sprawdzona. Odbudowy tych form wspólnotowych nam teraz, i zawsze, trzeba. Szczególnie po okresie pandemicznej, niszczącej, depresjogennej izolacji.

Kategoria festiwalowa „Polska piosenka lat. 80. Obrazująca zawsze aktualny żywioł młodzieńczego buntu kolejnego młodego pokolenia, to jest wspólne generacjom… Szczególnym powodzeniem wśród wykonawców cieszyły się utwory Lady Punk, w tym kilkakrotnie wykonany hit zespołu pt. „Mniej niż zero…” Mówiący o socjotechnice polityki, o manipulacji opinią społeczną, będącej codziennością polskiego (czy tylko?) życia społecznego. Zachować (dorosły…) dystans, i mieć świadomość koniunkturalnej interesowności tzw. elit, i mediów. Jako ilustracja występów ciekawe kostiumy inspirowane modą ze scen tamtego okresu, oddające klimat lat.80 ubiegłego wieku – muzycznie bardzo interesującego… Czy wybór piosenek był przypadkowy? Myślę, że nie… Jak powiedział mi, o wyzwaniach współczesnego harcerstwa, druh phm Adrian Portała, – czasy się zmieniają… i trzeba nadążyć. Myślę, że nasz międzyrzecki Hufiec ZHP, na czele z Komendantką Hufca phm. Agnieszką Maik, wraz z młodą, bardzo kompetentną kadrą instruktorów, jak najbardziej - „nadąża”.

W XIII Festiwalu Piosenki Harcerskiej „SIORBA” 2022’ wzięły udział drużyny harcerskie: 46 Drezdenecka Drużyna Harcerska „Szamani” z Drezdenka, Związek Drużyn Zbąszynek – Zespół „Poddasze”, 22 DH „Krzesiwo” z Międzyrzecza, 12 Witnicka Drużyna Starszoharcerska „Cichociemni”, 30 Drużyna Harcerek „Orlęta” im. gen. Elżbiety Zawackiej „Zo” z Zielonej Góry – Zespół „Gniazdo”, 2 DH „Iskry” z Międzyrzecza, 7 DSH „Wilki” z Zielonej Góry, 3 DSH „Red One” z Sulęcina, 38 Harcersko-Zuchowa Drużyna Modelarska im. Powstańców Wielkopolskich z Międzychodu, 3 Gorzowska Drużyna Harcerska „Leśni Ludzie” z Gorzowa Wlkp.

Drużyny zuchowe: 7 GZ „Niedźwiedzie Łapki” z Międzyrzecza, 22 Drezdenecka Gromada Zuchowa „Mali Odkrywcy”, 22 GZ „Wesołe Płomyki” z Międzyrzecza, 2 GZ „Słoneczna Gromada” z Międzyrzecza, 8 GZ „Mądre Ptaki” z Sulęcina.

Gwiazdą tegorocznego Festiwalu Piosenki Harcerskiej „SIORBA' 2022”, zdobywczynią GRAND PRIX Festiwalu, została - 46 Drezdenecka Drużyna Harcerska „Szamani” z Drezdenka.

Drużyna ta zdobyła główną nagrodę - jest nią Nagroda Burmistrza Międzyrzecza – ZŁOTA SIORBA. SREBRNA SIORBA została wręczona Związkowi Drużyn Zbąszynek – Zespół „Poddasze”. BRĄZOWA SIORBA – 22 DH „Krzesiwo” z Międzyrzecza.

Kategoria: Piosenka harcersko-turystyczna:

ZŁOTA SIORBA (Nagroda Burmistrza Międzyrzecza) - 46 Drezdenecka Drużyna Harcerska „Szamani” z Drezdenka, SREBRNA SIORBA - Związek Drużyn Zbąszynek – Zespół „Poddasze”, BRĄZOWA SIORBA - 22 DH „Krzesiwo” z Międzyrzecza.
Kategoria: Piosenka polska lat 80.
ZŁOTA SIORBA (Nagroda Burmistrza Międzyrzecza) - 46 Drezdenecka Drużyna Harcerska „Szamani” z Drezdenka, SREBRNA SIORBA - 22 DH „Krzesiwo” z Międzyrzecza, BRĄZOWA SIORBA – 12 Witnicka Drużyna Starszoharcerska „Cichociemni”.
WYRÓŻNIENIA – 30 Drużyna Harcerek „Orlęta” im. gen. Elżbiety Zawackiej „Zo” z Zielonej Góry – zespół „Gniazdo”, 2 DH „Iskry” z Międzyrzecza.
Nagroda Dowódcy 17 WBZ w Międzyrzeczu – gen. bryg. Dariusza KosowskiegoZwiązek Drużyn Zbąszynek – zespół „Poddasze”.
Nagroda specjalna od hm. Dariusza Zajączkowskiego – 22 DH „Krzesiwo” z Międzyrzecza.

W kategorii: Piosenka zuchowa - ZŁOTY SIORBUŚ Rada Artystyczna przyznała 7 GZ „Niedźwiedzie Łapki” z Międzyrzecza, SREBRNY SIORBUŚ – 22 Drezdeneckiej Gromadzie Zuchowej „Mali Odkrywcy”, BRĄZOWY SIORBUŚ – 22 GZ „Wesołe Płomyki” z Międzyrzecza.
WYRÓŻNIENIA – 2 GZ „Słoneczna Gromada” z Międzyrzecza, 8 GZ „Mądre Ptaki” z Sulęcina.

Festiwal swoim patronatem objęli: Komendant Chorągwi Ziemi Lubuskiej ZHP - hm. Bartłomiej Walkowski, Starosta Powiatu Międzyrzeckiego Agnieszka Olender, Burmistrz Międzyrzecza Remigiusz Lorenz, Międzyrzecki Ośrodek Kultury, 17 Wielkopolska Brygada Zmechanizowana.


Iwona Wróblak

luty 2022

























piątek, 11 lutego 2022

 

Historia Boga. 4000 tysiące lat



Potrzeba Boga zawsze w człowieku była. Od pradziejów. Mistyczna. Byt, który – kiedy usiłowano przydać mu realności, znikał… I człowiek stawał się samotny. Zagubiony.

Od czasów rewolucji technicznej próbowano racjonalizować Boga, wyjaśniać, czym jest ten Byt… Łapać strumyk wody rozpostartymi palcami. To pewne, jak pisze autorka, że wtedy Bóg filozofów niechybnie umierał… Bo BYT jest od doświadczania.

„Historia Boga. 4000 tysiące lat dziejów Boga”. W judaizmie, chrześcijaństwie i islamie” Karen Armstrong. Perła (jedna z pereł) z księgozbioru Biblioteki Publicznej w Międzyrzeczu. Historia Boga (w człowieku) począwszy od Izraelitów, ludu praktycznego, długo przywiązanych do starych bezpiecznych bóstw Kanaanu, ich proroków, na progu czasów, kiedy judaizm powoli się umacniał i oczyszczał. Rodzący się protochrześcijański monoteizm, podział na mistyczny wschód – islam i prawosławie, i łaciński zachód. Reformacja, która – jak pisze Autorka, zapoczątkowała, poprzez rewolucję techniczną, śmierć zachodnioeropejskiego racjonalistycznego Boga… I postępujące wyobcowanie człowieka...

Fascynująca, wartościowa książka, przystępnie napisana, z dużą dawką niezbyt dostępnej (u nas...) rzetelnej wiedzy o islamie; do zrozumienia tej religii, i Koranu, potrzebna jest znajomość arabskiego, poezji języka… Uniwersaliści fajlasufowie, z ich kultem rozumu, filozofowie islamscy, uczeni nie tylko w Koranie, też np. matematycy, medycy, astronomowie, ich ciekawe przemyślenia, niektóre z nich wydają się być współczesne… Te na przykład o koniecznie symbolicznym sposobie odczytania Biblii, w czasach kiedy na Zachodzie żarliwie domagano się dosłownego rozumienia Pisma Świętego. Sufi – derwisze zasłuchani w swe objawienie, tropiący Boga w sobie… Kabaliści i grecka metafora emanacji. Wyraz prawdy duchowej i psychologicznej. Czy – Bóg mistyków jest prawdziwszy…? Subiektywne, doświadczane u podstaw istnienia indywidualnie przeżycie? Jako rodzaj Formy Artystycznej…

Czy Bóg (bogowie) naprawdę już „umarli”? To pytanie pada w ostatnim rozdziale książki. Czyli – czy Bóg („żywy”…) jest nam jeszcze potrzebny. Że jest Bytem transcendentnym, immanentną częścią duchowości człowieka, ja nie mam najmniejszej wątpliwości. I że ma wiele oblicz (aspektów…), jakkolwiek je (po bożemu, czy nie…) nazwiemy.

Trzeba to powiedzieć. Fundamentalizmy obecne są we wszystkich religiach, nurty wysoko upolitycznione w swej duchowości. W istocie pomniejszające wymiar religii, jak pisze Autorka – jako nowa forma bałwochwalstwa... Daleka od rzeczywistości transcendentalnej. Mającej na celu stworzenie sprawiedliwego współczującego społeczeństwa.

Bóg - ostateczne (niewysławialne) znaczenie i wartość życia. Znajdujące się poza sferą pojęciową. By wypełnić czającą się za rogiem Nicość, trzeba zagłębić się w (H)historię Boga.

Polecam tę książkę.


Iwona Wróblak

luty 2022




czwartek, 3 lutego 2022

 

Ja chcę serduszko!


Przed budynkiem Międzyrzeckiego Ośrodka Kultury puszkowicze. Ja też chcę serduszko! Dzisiaj nie wypada być BEZ. Wyciągam MOJE drobne, specjalnie przygotowane. Jak ktoś napisał - w każdej tej kolorowej puszce uzbierany jest ogrom serc. Ofiarowana moneta jest kawałkiem ludzkiej (polskiej) empatii. Sama przyjemność się dorzucić. 30. stycznia 2022 r., Finał WOŚP jest naszym narodowym dniem szczególnym. Gdy cichną swary…

Przejrzyj na oczy! Dziecięce. Dorzuć się do zakupu przez Fundację Jurka Owsiaka nowoczesnego sprzętu do diagnostyki wzroku u dzieci. Trwają ciągle aukcje na Allegro. Jest społeczne zaufanie do Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, grającej od 30. lat. W międzyrzeckim szpitalu na co dzień służy sprzęt zakupiony z tej corocznej publicznej zbiórki, już któreś pokolenie korzysta z niego. Wielu uratował zdrowie i życie – przy stałym, i pogłębiającym się niedofinansowaniu naszej umierającej służby zdrowia to cenna pomoc.

Sala widowiskowo-kinowa MOK. Ustawiane są fanty, będą w przerwach koncertu licytowane przez Maksymiliana Dajworskiego. Duży trzypiętrowy Domek dla lalek, z wyposażeniem. Spora ilość voucherów; gastronomicznych: z „Czystej Kuchni”, licytacja od 1 zł., obiad ugotuje burmistrz R. Lorenz, sernik upiecze starościna A. Olender. Warsztat Samochodowy wymieni olej silnikowy, Zakład fryzjerski – ostrzyże, MRU – zaoferuje darmowe zwiedzanie. Na stoliku czeka różowe wykwintne wino musujące z Folwarku Pszczew, kubek termiczny, książka autorstwa gen. M. Różańskiego. Od darczyńców - wizytowa suknia damska, gadżety zrobione w pracowniach Warsztatu Terapii Zajęciowej DPS w Międzyrzeczu. I obrazy olejne…

Koncert rozpoczyna się występami Studia Tańca „Gold”, choreografie w wykonaniu młodszej i starszej grupy. Śpiewają nasi lokalni artyści – Julita Lisiecka, Kalina Tomysek, Hania Wołk, Zosia Derwich „Cynka”. Na flecie gra Tomasz Puka… Prowadzący na bieżąco melduje o aktualnej rosnącej zawartości puszek, będzie rekordowo w tym roku, nie tylko w małym Międzyrzeczu. Mimo ubożenia społeczeństwa, mimo inflacji. Może na przekór…

Nasz utytułowany zespół Tańca „Trans” żywiołowo wkracza na scenę. Mieniące się kostiumy młodych zdolnych tancerek. Pomysł, zawsze świeży, na choreografie. Widoczna pasja tańca. Naturalny wdzięk, i widoczny profesjonalizm. Dynamika. Rytm i ruch, i trzeci wymiar tego widowiska - muzyka i strój, jako starannie wyreżyserowana całość. Charakterystyczny styl układów „Transu”, gdzie nie ma nic przypadkowego, żadnego gestu… Rozpoznawalny na tle innych zespołów tanecznych, rys, którego już dorobił się Zespół, kierowany przez Anną Bubnowską, i jej współpracowniczki.

Zbiórce, głównemu koncertowi na scenie MOK towarzyszą wydarzenia uzupełniające. Gra Dworzec-Tworzec, motocykliści, prowadzone są osobne zbiórki w firmach, zgromadzone fundusze zostaną niezwłocznie przekazane do sztabu w Warszawie. Niech GRA WOŚP, o jeden dzień dłużej, niż będzie trwał ten świat.


Iwona Wróblak

luty 2022