Michał Wieczorek – moja osobista pamięć

Spotkanie w Bibliotece Publicznej, prowadziła je Anna Kuźmińska – Świder, tym razem z poetą Michałem Wieczorkiem. Urodzony w Poznaniu, młodość spędził w Międzyrzeczu, mieszka w Poznaniu, z zawodu prawnik. Wydał dotychczas 5 tomików wierszy. O czym są?

To moja osobista pamięć – odpowiada. Nastrojowa bardzo poezja, w formie – epicka. Opowiadająca. Retrospekcja z głębi wspomnień z dzieciństwa i młodości w Obrzycach i Międzyrzeczu. W geografii czasów, którym towarzyszyła. Słuchamy ponadczasowego, kultowego utworu Zespołu „Procol Harum” - „A Whiter Shade Of People” (bielszy odcień pamięci), z dużą przyjemnością słuchamy tego ponadczasowego przeboju...

Czytać poetę w konkretnej chwili... Słów nie pamięta (poeta wybielony), pamięć jest bielsza, może jak odcień bluesa... Jeszcze będzie nam dane na telebimie obejrzeć poety i pieśniarza Jacka Kaczmarka „Co się stało z naszą klasą” - kultowe pokoleniowe przeżycia lat 80. ubiegłego wieku, o wędrówkach w czasach, kiedy perspektywy godziwego życia we własnym kraju były niewielkie, a wybór ograniczał się do emigracji albo biedy... DOM (ulica-podwórko) jak część tej samej melodii. Są jedną historią międzyrzecko-obrzycką.

Michał Wieczorek o drobiazgach zapamiętanych z babcinej spiżarni i kuchni; smaku dzieciństwa oczekującego na dojrzałość.

Obrzyckie korytarze wyślizgane stopami dziadków, Wieczorek międzyrzeczanin w trzecim pokoleniu nasłuchuje, pięć dekad, pamięć pozwala trwać, i coraz mocniej docenia przyjaźnie. Koraliki w dłoniach babci, odpryski pamięci w cegłach zamknięte.

Słuchać sercem (swojej) historii, czas milknie w snach, każdy niesie dzieciństwo przez miasto, jest ono wspólnym światem. Ślady kroków na piaskach pamięci. Lustra i skrzydła. Miejsce – jest drugim imieniem...

Łatwiej jest (o)powiedzieć w skondensowanej formie, dużo w tych wierszach epickości...

Nie spotykamy ludzi przypadkowo. Nastrojowe wiersze we mgle, impresje. Roziskrzone marzenia. Egzystencjalne, o marzeniach osobniczych, które zawsze są obecne, jakby w podszewce.

Rozsypane na kartach tomiku słowa. Dialog-rozmowa ze sobą. Obraz chwili. Nazywanie emocji. Narracja w pierwszej osobie, która jest centrum świata, nieco orbitującym. Pamięć w obrębie własnego życia. Szukanie – jest modlitwą. Zatrzymać młodość – czy to możliwe i etyczne...

Iwona Wróblak

kwiecień 2025 r.