środa, 7 lutego 2018










Szansa. Ludzie - do ludzi

            Bar karnawałowy – bo czas karnawałowy. Stroje, kostiumy. Muzyka. Organizacja pozarządowa „Międzyrzeckie Stowarzyszenie dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie „Szansa” organizuje Bal Karnawałowy - co roku, tradycyjnie w styczniu, w gościnnym Specjalnym Ośrodku Szkolno - Wychowawczym w Międzyrzeczu.
            Bawić się. Czyli integrować. Po to tu przyszli – uczestnicy: dzieci z SOSW, podopieczni ze Środowiskowego Domu Samopomocy. Nauczycielki i opiekunowie balowiczów, tych na wózkach inwalidzkich, i innych – mniej czy bardziej sprawnych fizycznie czy umysłowo. W rogu sali gimnastycznej, gdzie zabawa ma miejsce – basen z piłeczkami, można się nieco (na chwilę) odizolować, zanurzyć w piłkach, poszusować w nich – i tak - odnowionym, ruszyć na parkiet… Za konsoletą zasiadł Sławomir Filus, przygotował odpowiednią muzykę, by dobrze bawili się wszyscy. Pozdrawiamy wróżki, motylki w różach – ozdoby starannie mocowane przez podskokami, doktórki ze słuchawkami, diabełki, kowbojki (i kowboje z rewolwerami), nietoperze i czarowników, śmierci z kościotrupkami na pelerynkach (czy to już Halloween?), śliczne dziewczynki w kostiumach tanecznych ze szkolnego Zespołu tańca „Rytmix” – one umieją tańczyć! Długie sukienki - tak ubrane księżniczki czy królewny mogą ująć w palce, lekko je unieść – taka suknia od czasu do czasu to przyjemność dla każdej kobiety w wieku dowolnym – wiem, próbowałam… Są osoby w samych maskach karnawałowych, jak w Wenecji… Tańczą całkiem malutkie dzieci w ramionach matek… Disco ma tu inny wymiar…
            Na ogółem czuwa Sylwia Guzicka, wieloletnia nauczycielka klas I-III w Szkole Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu, prezes Stowarzyszenia „Szansa”. W przygotowanym programie zabawy – pierwsza konkurencja, pierwszy taniec (tegoroczny bal kładzie nacisk na udział powszechny w zabawie, i za to nagradza gadżetami) – ludzie do ludzi… dobieramy się w dwuosobowe pary i tańczymy… trzeba nieco wysiłku, i wyobraźni, by dostosować się do partnera(rki) dwa razy mniejszego od siebie… Kiedy już, po kilku taktach, się uda – zmiana partnera – na hasło Sylwii właśnie takie: ludzie do ludzi… Nie grzęźniemy w konformizmie sytuacji, które znamy, nie boimy się zmian… Nowa partnerka (partner), i nowa sytuacja… Nowa melodia. Wymaga od nas następnej porcji empatii… Czy umiemy wykrzesać z siebie? Ależ tak! Spokojnie…. Stać nas na więcej niż sobie wyobrażamy (dobrego), a atmosfera b(B)alu ku temu, w Szansie, sprzyja zdecydowanie.
Weronika, niepełnosprawna córeczka państwa Kondracików szeroko uśmiecha się ze swojego wózka inwalidzkiego. Do muzyki, do ludzi – się uśmiecha. Do zabawy, do własnego dobrego samopoczucia. Podobno, jak mówi jej mama, rano za bardzo nie chciało jej się wstać (codziennie wcześnie wstaje do szkoły), ale teraz – wyraźnie nie żałuje, że tu przyszła. Dostaje w konkurencji na najlepszego tancerza nagrodę od jury, ja sądzę, że za ten uśmiech, którego intencję rozumieją nawet ci, którzy na co dzień nie mają osobistych kontaktów z osobami niepełnosprawnymi i nie umieją odczytać ich reakcji. Honoraria w postaci gadżetów są ofiarowywane przez organizatorów także innych tancerzom i tancerkom.
Pociąg – rusza na czele z lokomotywownią, wózkowiczami z opiekunami, którzy ani  na chwilę nie schodzą z parkietu. Czas karnawału, czas zabawy, więc nie wypada siedzieć na ławeczce. Co jakiś czas wracamy na poczęstunek, ciasteczka, soki i owoce. Przynieśli je sponsorzy, jak - Zofia Plewa, i osobiście w czasie balu – cukierki – przyniósł Remigiusz Lorenz.
Po krótkiej przerwie na scenę wkracza dziecięcy Zespół „Rytmix” przy SP nr 2. Małe dziecięce gracje, w ślicznych artystycznych baletowych spódniczkach, dwoje młodzianów w czerwonych koszulkach. Kilkuletnie gracje, to co ma w sobie każde dziecko. Potem być może będą te naturalne umiejętności rozwijać w zespołach tanecznych, na razie - celem jest rozwój motoryczny dziecka.
Baloniki strzelają – nie takie było ich pierwotne przeznaczenie, ale jest z tym zabawa. Zaraz będzie też inna – kowbojska. Team kowbojów w stosownych strojach ze ŚDŚ pokazuje swój taniec, układ choreograficzny do podkładu muzyki z pamiętnej telewizyjnej „Bonanzy” z Dzikiego Zachodu. Będzie też lekcja „makareny”, bardzo modnego kiedyś tańca disco. Kto zapomniał, jak to się tańczyło? Trzy dziewczynki, najbardziej obeznane z tematem, prowadzą lekcje dla wszystkich. Nieskomplikowane ruchy – rączki, głowa, biodra – czy w takiej kolejności?
Widzimy, że przybył Święty Mikołaj z pudłem prezentów. Rozdaje je dzieciom, które zaśpiewają piosenkę czy powiedzą wierszyk. Zaczyna Karolina Szulga, która ma w śpiewaniu bardzo duże doświadczenie. Pierwsi odważni się zgłaszają z sali. Na stoliku oczekują na nie kredki, mazaki, kolorowe książeczki i zabawki, i ładny kotylion przypinany przez panią Sylwię.
Patronat nad Zabawą karnawałową Stowarzyszenia „Szansa” objęło Starostwo Powiatowe. Współorganizatorem wydarzenia jest Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Międzyrzeczu. Sponsorzy: Gmina Międzyrzecz, Starostwo Powiatowe, Zofia Plewa, Sławomir Filus, Iwona Stachowiak, Mirosław Szulga, Sławomir Guzicki, Elżbieta i Włodzimierz Szopinscy. Podziękowania dla pań z kuchni SOSW, opiekunom i rodzicom uczestników, członkom Stowarzyszenia „Szansa”, Zespołowi Tanecznemu „Rytmix”, i Zespołowi Tańca z ŚDS w Międzyrzeczu.

Pytam Sylwię Guzicką, prezes „Szansy”,  co w „Szansie” piszczy (piszczało) w ubiegłymi poprzednim roku: Projekty unijne. Wzięli udział w projektach podnoszących kwalifikacje członków „Szansy”: „Sektor III mocny w sieci” i „Wzmocnienie sieci WRZOS w zakresie współpracy z administracją publiczną w sferze socjalnej”. Wzięli udział w projektach finansowanych z Funduszy Europejskich, ogłaszanych w otwartym konkursie ofert przez Urząd Województwa Lubuskiego. Podopieczni byli uczestnikami wielu ciekawych działań i wycieczek w ramach projektów: W 2015 r.-„Trampolina”- „Lubuskie warte zwiedzania” i w 2017 r.- (LIM BIO) - „Barwy wolontariatu-Razem Ciekawiej” (w ramach współpracy ze Szkołą Podstawową nr 2 w Międzyrzeczu). W maju zaplanowali wyjazd do „Tyborskiej Chaty” w Janowcu na lekcję pieczenia chleba. Dzieci poznają tam trudną pracę rolników, tradycje ludowe, będą rozpoznawały zboża i wezmą udział w lekcji „Od ziarenka do bochenka”. W planach jest również czerwcowy wyjazd do Teatru Muzycznego w Poznaniu oraz zwiedzenie studia telewizyjnego TVP3 w Gorzowie Wlkp. W okresie wakacyjnym zapraszamy na XXIII Prezentacje Artystyczne na scenę letnią do Pensjonatu ”Pod Strzechą” nad jeziorem Głębokim w dniach 23-25.08.2018.

Prosimy Państwa o przekazanie 1% podatku na realizacje zamierzonych celów i pomoc osobom niepełnosprawnym w rozwoju ich życia kulturalnego - nr KRS 0000169865-koniecznie dopisek: Cel szczegółowy 1%-„Szansa” Międzyrzecz.



Iwona Wróblak
luty 2018


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz