100 lat Rzeczpospolitej Polskiej, 100 lat Harcerstwa
100. lecie Harcerstwa, organizacji,
która bynajmniej – w naszych trudnych czasach (dzięki międzyrzeckim
instruktorkom, i ich uczniom) nie traci na sile i atrakcyjności. Cennej
alternatywy dla młodzieży i dzieci, jako uzupełnienie szkolnej edukacji i
wychowania. Na boisku szkolnym SP nr 2 - uroczysty apel. Po nim w programie
Konferencja Popularnonaukowa – z okazji Wielkiego Jubileuszu: 100 lat
Niepodległości Polski i 100 lat Związku Harcerstwa Polskiego. Uroczystość jest
jednym z wielu elementów cyklu obchodów 100. lecia Państwa Polskiego w SP nr 2.
W szkolnej sali zaproszeni goście.
Władze miasta, radni, dyrektorzy szkół i instytucji. 28 lat temu nadano Szkole
imię „Szarych Szeregów”. W programie projekcja filmowa z wywiadem z hm.
Wiesławem Cieślą, harcerzem „Szarych Szeregów” – powstańcem warszawskim, już
niestety nieżyjącym. Wywiad-rzeka w formie gawędy harcerskiej, z hełmem
powstańczym w centrum i świeczką, symbolem pamięci o walce powstańców w 1944 r.
Hm Cieśla, Zawiszak ps. „Wacek”, wstąpił do ZHP w 1938 r. Powstańcze opowieści
o walce w okupowanej Warszawie, o podziemnych kanałach, którymi ewakuowali się
żołnierze. Jak powiedziała dyr. SP nr 2 Katarzyna Dymel – o tych strasznych
czasach musimy pamiętać, trzeba mówić o nich młodzieży.
Prelekcje instruktorów harcerstwa
najmłodszego pokolenia: pwd. Adriana Portały - drużynowego 22 Drużyny
Harcerskiej „Krzesiwo”, pt. „Szare
Szeregi” – wzór patriotyzmu dla współczesnej młodzieży” i pwd. Agnieszki
Maik, drużynowej 7 Gromady Zuchowej „Niedźwiedzie łapki” – pt. „Zuch jest dzielny”. Hasłem młodzieży
powstańczej z tamtego okresu było: dzisiaj
(w 1944 r.) – przygotowanie do Powstania,
jutro – walka, pojutrze – praca w wolnej Polsce. Ten trzeci punkt jest
zawsze aktualny. Do NAS, pokolenia współczesnego, należy przyjęcie spuścizny
intelektualnej, moralnej i etycznej bojowników o wolność Polski. Postaw
obywatelskich i patriotycznych – hm. Wiesława Cieśli, który jest dla
prelegentów osobistym bohaterem. Pokolenia Polaków łączą takie same marzenia i
sny – o wolności, o szczęściu osobistym i o pomyślności dla Polski. Pwd. Agnieszka
Maik mówiła o rozwoju żeńskiego ruchu zuchowego, o metodyce pracy z
najmłodszymi adeptami harcerstwa.
„Wychowanie
patriotyczne w ZHP”
– hm. Grzegorz Bazydło komendant Chorągwi Ziemi Lubuskiej. Tematem było - wychowanie
do odpowiedzialności. Wychowanie do
służby – to rozwój duchowy, służba Polsce, sobie i innym.
Ruch
harcerski, liczący obecnie 110 tys. członków, jest z założenia otwarty, ale wobec
członków ma wysokie wymagania etyczne. Jest organizacją pożytku publicznego
finansowaną m.in. z Projektów. Podmiotem działań są dzieci i młodzież, ich
harcerskie wychowanie, wszechstronny rozwój, kształtowanie charakterów – przy
współpracy z rodzicami jako partnerami. Opiera się na trzech filarach –
wartościach prawa harcerskiego, osobistym przykładzie instruktora i metodach
pracy: uczeniu poprzez działanie. Formy działania się zmieniają – tak jak
czasy, program jest odpowiedzią na potrzeby danej chwili, ale realizowane
wartości – te nie ulegają zmianie. Najważniejsze jest przestrzeganie Prawa Harcerskiego
i wierność Przyrzeczeniu Harcerskiemu. Przynależność do ZHP jest dobrowolna,
tak jak gotowość do podporządkowania się Prawu Harcerskiemu, przyjęcie tych
wzorców jako własnych. A potem – życie stylem harcerskim... Wychowanie
patriotyczne – uczestniczenie w imprezach okolicznościowych jest jednym z
elementów, inne to działania uatrakcyjniające główne zadanie wychowawcze.
Spadkobiercy ideałów Szarych Szeregów - dzisiaj są zmuszeni do odpowiedzi na
postawione pytanie, co jest oznaką patriotyzmu -współcześnie... Szukają tej
odpowiedzi na własną rękę – poprzez świadków epoki, pytając ludzi, którzy byli
uczestnikami historii.
„100
lat niepodległości Polski – 100 lat Związku Harcerstwa Polskiego” hm.
Krzysztof Marzec dyrektor SP nr 6. Historyczna gawęda w auli szkolnej. ZHP
powstał w 1919 r. we Lwowie ze scalenia organizacji młodzieżowych (m.in. ”Sokół”,
skautów – hm. Andrzej Małkowski) z terenów 3. zaborów, po odzyskaniu
niepodległości w 1918 roku rozpoczął się proces kształtowania się ruchu
harcerskiego. Powstanie organizacji było ukoronowaniem potrzeb i dążeń,
oczekiwań młodzieży i instruktorów. Idee harcerskie są ogólnoludzkie i
ponadczasowe. Harcerz to człowiek aktywny, to człowiek – obywatel. Krzyż na emblemacie ZHP, którego
pierwowzorem był Krzyż Virtuti Militari, oznacza walkę ze słabościami i
poświęcenie dla sprawy. Ramiona krzyża splatają dwa półwieńce: laurowy i liście
dębu, oznaka męstwa i wrażliwości, w środku jest lilijka – znak skautowy, igła magnetyczna – jak kompas, kierunek, w
którym harcerze mają podążać. Okrąg jest symbolem doskonałości, kropeczki
oznaczają liczebność zastępów harcerskich. Z ciekawostek – hm. Wirgiliusz Szuba
zapoczątkował ideę ogródków jordanowskich,
co oznaczało zajęcia, zabawy (harce)
na świeżym powietrzu.
„Gawęda
o hm. Wirgiliuszu Szubie” – phm. Maria Sobczak – Siuta komendantka Hufca
Międzyrzecz ZHP. Lokalni bohaterowie
mają duży wkład w formowanie młodych Polaków. Ruch skautowy zapoczątkował gen.
Robert Baden – Powell w 1913 r. , udział ruchu skautowego w odzyskanie
niepodległości Ojczyzny jest niepodważalny. Hm. Wirgiliusz Szuba był jednym z
pierwszych instruktorów harcerskich na naszym terenie, autorytetem moralnym. W
1939 r. Szuba został powołany do służby wojskowej, był żołnierzem AK,
harcerzem. Po wojnie przybył do Międzyrzecza i tutaj pracował z młodzieżą. Dalszy
ciąg opowieści o międzyrzeckim harcmistrzu, na którego grobie dzisiaj harcerze złożą
wieniec, będzie miał miejsce podczas gawędy przy Kominku w nowej Harcówce…
Ostatnim punktem konferencji był
wywiad z druhną hm. Haliną Mąderek – Matysik, który przeprowadziła phm. Hanna
Barczewska komendantka Międzyrzeckiego Szczepu „Płomienie”. Sędziwa harcmistrz
opowiadała o znaczeniu swego największego skarbu, o książeczce harcerskiej. O uczeniu się na tzw.
tajnych kompletach w czasie okupacji. Spartańskich warunkach na powojennych
obozach harcerskich na ziemiach odzyskanych, gdzie jechało się w towarowych
wagonach, z własnym siennikiem wypchanym słomą, namiotami, kocem. Pierwsze 10 dni
to była budowa obozu. Za kuchnię służył piec z cegieł z płytą. Harcerze
zajmowali się opieką nad dziećmi przesiedleńców ze wschodu i pracą w lesie i w
rolnictwie. Pałatka to była duża płachta brezentowa o uniwersalnym
zastosowaniu, drugim ważnym niezbędnym akcesorium była laska harcerska.
Nasz Hufiec ZHP ma nareszcie Harcówkę
z prawdziwego zdarzenia, jest nią duża sala na piętrze w MOSiR na osiedlu
Kasztelańskim. Z tej okazji przyznana zostaje burmistrzowi Remigiuszowi
Lorenzowi Honorowa Odznaka Przyjaciela Harcerstwa. Wstęgę nowego miejsca dla
międzyrzeckich harcerzy przecina wnuk hm. Wergiliusza Szuby. Tutaj też będzie
pierwszy Kominek. Zaproszeni goście zapalą świeczki i ustawią je na metalowym
konturze Krzyża Harcerskiego, przy dźwiękach gitary i pieśni harcerskich,
intonowanych ze śpiewników. Jesteśmy świadkami składania Przyrzeczenia
Harcerskiego – przed rozpostartą Flagą Polską - przez młodziutką harcerkę
Melanię Sroka. Kilka wspomnień o własnych przygodach harcerskich słyszymy od
zaproszonych gości, o ich wspomnieniach z tego ważnego dnia, kiedy sami
składali takie Przyrzeczenie. Harcerze to jedna wielka rodzina, są na całym
świecie, w różnych zakątkach globu.
Cenne fotografie, pamiątki, są
wystawione na tablicach – zdjęcia z obozów, m.in. hm. Haliny Matysik.
Fotomontaż z historii lokalnego międzyrzeckiego harcerstwa na przestrzeni
kilkudziesięciu lat.
Iwona
Wróblak
maj 2018
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz