Spotkania Kameralne. Stanisław Napierała – młody tenor
Kolejny wspaniały koncert z cyklu „Spotkania Kameralne Międzyrzecz 2022” zorganizowany przez Stowarzyszenie Miłośników Muzyki Organowej i Kameralnej „Sauerianum” z Drezdenka. W auli Szkoły Muzycznej I stopnia w Międzyrzeczu, w koncercie poświęconym „Pamięci Jana Kiepury” - bardzo obiecujący młody tenor Stanisław Napierała, któremu akompaniował, na pięknie brzmiącym szkolnym fortepianie, prof. Grzegorz Biegas.
Prowadzący koncert Wiesław Pietruszak dedykował to wydarzenie Nauczycielom, w przededniu ich Święta, wraz z życzeniem, by przywrócić temu zawodowi przynależną mu godność i miejsce w Polsce.
Nie zabrakło ciekawych informacji i anegdot o słynnym polskim śpiewającym aktorze Janie Kiepurze. Naszego gościa – Stanisława Napierały, 21. letniego studenta Akademii Muzycznej w Katowicach, zaczynającego właśnie karierę muzyczną w operze w Wiedniu, już dobrze wyszkolony wysoki tenor bardzo przypomina głos Kiepury. Młody Kiepura jako nastolatek walczył w powstaniu śląskim, będąc w Ameryce dochody ze swoich koncertów przeznaczał na armię polską. Był za granicą ambasadorem polskiej kultury. W okresie międzywojennym słynne były jego koncerty dla publiczności na dachu samochodu przed Teatrem Wielkim w Warszawie. Tuż po wojnie został zapomniany.
O Kiepurze słyszeli chyba wszyscy w Polsce, jako np. chociażby symbolu awansu społecznego. Był synem piekarza. W Mediolańskiej Operze La Scala śpiewał kilka razy, przed nim w Metropolitan Opera inny polski śpiewak Jan Reszke występował – 400 razy; polscy artyści operowi zapisali swoją kartę w europejskiej historii kultury.
Znane arie: G. Donizetti – aria Nemorina z opery: „Napój miłosny”. Piękne wykonanie, słuchamy zachwyceni młodym śpiewakiem. S. Moniuszko – aria Stefana z opery „Straszny Dwór” - tu kilka komentarzy przede wszystkim dla uczniów Szkoły obecnych na widowni. Starym popsutym zegarem porusza duch pięknej kobiety, jej czar sprawia, że dwaj zatwardziali kawalerowie żenią się... Opera powstała po Powstaniu Styczniowym, kiedy żywa była pamięć i trauma zniewolenia I Rzeczpospolitej, wspomnienie o ludziach, którzy oddali za Nią życie. Fortepian jak pozytywka, która przypomina o tych czasach, motyw powtarzający, Matka jako Ojczyzna od 70. lat na części rozerwana przez trzech zaborców. Dwór to świątynia polskości utraconej. W ten sposób w tej komediowej z założenia operze o grach miłosnych Moniuszko zaszyfrował kody czytelne wtedy dla Polaków. Opera w 1865 r. była na cenzurze, nie wolno jej było wystawiać...
W.A. Mozart – aria z opery „Cosi fan tutte”. G. Verdi – aria Rudolfa z opery „Traviatta”. Kilka znanych pieśni wykonywanych przez Jana Kiepurę - „O sole mio”, „Ninon, ach uśmiechnij się”, niezapomniany przedwojenny szlagier „Brunetki, Blondynki” i „Funiculi, Fonicula”.
„La spagnola” – na bis - zakończył ten piękny koncert... Stanisław Napierała, nasz gość, niezmęczony godzinnym śpiewaniem - jak obiecał Wiesław Pietruszak, odwiedzi nas jeszcze.
Iwona Wróblak
październik 2022
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz