czwartek, 15 listopada 2018


Muzycznie, poetycko i patriotycznie – dla dzieci


            Na sali widowiskowo-kinowej MOK Projekt autorstwa Zdzisława Musiała „Różne drogi do wolności”, czyli jeden z koncertów z okazji 100. Rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, które ostatnio oglądaliśmy w tym miejscu. Spektakl słowno – muzyczny,  wzięły w nim udział dzieci i młodzież z Państwowej Szkoły Muzycznej I. stopnia w Międzyrzeczu i z innych okolicznych szkół.
            Organizatorem koncertu było Stowarzyszenie „LWG” – prezes Zdzisław Musiał, partnerami: PSM w Międzyrzeczu, MOK. Projekt był współfinansowany ze środków województwa lubuskiego.
Zdzisław Musiał od lat jest bardzo aktywnym animatorem w zakresie obywatelskiej edukacji kulturalnej, muzycznej, w naszej gminie. Znane są jego koncerty w ramach Lubuskich Weekendów Gitarowych, Koncerty Organowe i inne wydarzenia muzyczne, które zorganizował, wiele nich na bardzo wysokim poziomie artystycznym. Cieszę się, że jego wieloletni wysiłek został zauważony - w formie Odznaki Honorowej za Zasługi dla Województwa Lubuskiego, którą wręczył mu, przed koncertem, przewodniczący Sejmiku Województwa Lubuskiego Czesław Fiedorowicz. Wydarzenie patronatem honorowym objęła Marszałek Woj. Lubuskiego Anna Polak
            Jak przystało na koncert o tej tematyce, widowisko rozpoczęto od odśpiewania Hymnu Państwowego przez zgromadzone na sali dzieci i młodzież z opiekunami, przybyłe z naszych szkół.
            Co wiemy o Polsce, co wiemy o naszym kraju, co wiedzą najmłodsi…  Bardzo młodzi Polacy, dzieci z jednego z międzyrzeckich przedszkoli? Ile wiedzy przesączyło się do w ich główki z podsłuchanych rozmów w domu rodzinnym, z zajęć w grupie? Jaka jest jakość tej wiedzy, w jakim wieku trzeba zacząć mówić o obywatelskim patriotyzmie? Ile pracy wychowawczej stoi przed pedagogami, przed rodzicami, żeby następne pokolenie świadomie żyło i pracowało dla dobra swojego i Polski? Moja ocena – dużo.
            Historia jest trudna. Dzieje kraju to nie tylko daty, wydarzenia, które trzeba znać. To także klimat zdobywania tej wiedzy. To wychowanie. To edukacja kulturalna, muzyczna. To łączność mentalna z naturą, z przyrodą, z krajobrazem. To otwartość na nowe wyzwania… Zdolność do (krytycznej) analizy przeszłości. Zaufanie do nauczycieli, którzy będą tę wiedzę przekazywać.
            Jak mówić do dzieci o patriotyzmie. O polskim ich Domu, w polskiej szkole. Strofy poezji są czasami trudne, te najpiękniejsze. Ale warto je znać... Są tu recytowane. Też w staropolskim języku, starannie artykułowane, z troską o słyszalność każdego słowa. Akompaniuje dzieciom Przemysław Kojtych, nauczyciel klasy fortepianu ze Szkoły Muzycznej w Międzyrzeczu.  
            Juliusza Słowackiego tekst o gen. Józefie Sowińskim, obrońcy podwarszawskiej Woli w czasie Powstania Listopadowego w 1831 r. Wiersze najpiękniej mówiące o miłości do Ojczyzny autorstwa innych autorów. „Do kraju tego…” C.K. Norwida, wiersz emigranta polskiego, któremu nie dane było ujrzeć wolną Polskę. Pytania jak takty muzyki. Kochasz ty dom/ rzeźbiącą woń/ skoszałych traw… Słowna przechadzka po krużgankach Wawelu, pomniku naszej tysiącletniej państwowości. Ignacy Krasicki i jego mądre bajki, które nie straciły wiele ze swojej aktualności. Historia i sztuka nawzajem się splatające, w kulturę – bez niej naród może zamienić się w bezimienny kraj…
            „Rota” Marii Konopnickiej – Nie rzucim ziemi… Znamy cenę tej daniny krwi, którą trzeba ofiarować, żeby zachować państwowość, podmiotowość na arenie międzynarodowej. Bywała ogromna. Śpiewała o tym Kalina Tomysek w swojej pięknej, monumentalnej, pieśni „Orzeł biały”, o dzieciach, którym nie dane było, w danej chwili historycznej, zaznać dzieciństwa. Śpiewała na tle surowych biało-brzozowych krzyży nagrobnych pieśń o małym 11.letnim Wojtku Zalewskim, która poległ w Powstaniu Warszawskim, jak tysiące innych walczących dzieci.
            „Dziewczyna z granatem” – pieśń, jedna z pieśni walczącej z nazistowskim okupantem w 1944 r. Warszawy. Delikatna muzyka Kojtycha jak marzenia wczesno dziewczęce o miłości, tej pierwszej, najzwyklejszej w wieku nastoletnim, marzenia wtedy brutalnie zderzone z realnością wojny.
            Cienie i blaski Polski walczącej. Obcobrzmiące nazwiska patriotów polskich, ludzi którzy z wyboru byli Polakami, i oddali życie za przybraną ojczyznę. Kiedyś Polska była wieloetniczna, wielowyznaniowa, bogata, otwarta na innych i wielka, przy tym politycznie potężniejsza…  Przysłowiowy – dobry duch człowieczy w gorącej pieśni polskiej.
            Wierszyk „Kto ty jesteś Polak mały” ze zbioru Katechizm polskiego dziecka Władysława Bełzy z 1912 roku – dzieci dzisiaj umieją ten wierszyk. Recytowały na scenie.
Spektakl zakończyło wspólne, dzieci z PSM (Julia Szymańska, Kalina Tomysek, Małgorzata Orzłowska i absolwentka Szkoły Marta Plewa) i pana Musiała, który akompaniował sobie na gitarze klasycznej, odśpiewanie Pieśni Legionowej „Maszerują Strzelcy…”, do której wykonania dołączyła się sala.

Iwona Wróblak
listopad 2018












Brak komentarzy:

Prześlij komentarz