Szychowski i Klafetka z koncertem w PSM
Aula Państwowej Szkoły Muzycznej I
stopnia w Międzyrzeczu. Z okazji ukończenia gruntownego remontu zabytkowego
budynku Szkoły (termoizolacja, remont dachu, łazienek, instalacji elektrycznej,
instalacja klimatyzacji, sieci LAN itp.) – uroczyste otwarcie sezonu(ó)w
koncertowych... Dyrektor PSM Małgorzata Telega – Nowakowska podziękowała, za
rzetelną pracę, firmie realizującej inwestycję (Solid), powitała obecnego na
koncercie burmistrza Międzyrzecza Remigiusza Lorenza, przedstawicieli Rady
Miejskiej, organizacje, rodziców, podziękowała osobom wspierającym Szkołę – za
pomoc i zaangażowanie w przeprowadzkę z miejsca tymczasowej, na czas remontu,
działalności Szkoły (w Firmie Rempol).
„Gaudemamus
igitiur...” zabrzmiał w tym uroczystym dniu, przedtem „Hymn Polski”, odśpiewany w asyście Chóru Szkolnego pod batutą
Wojciecha Witkowskiego. A potem, w
wykonaniu szkolnym – słynna pieśń Stanisława Moniuszki „Prząśniczka”...
Koncert inaugurujący działalność Szkoły w
świeżo oddanym po remoncie budynku (finansowanie z Ministerstwa Kultury i
Dziedzictwa Narodowego) był niecodzienny. Rok 2019, decyzją Sejmu RP,
ustanowiono rokiem Stanisława Moniuszki (1819 -1872), kompozytora, organisty,
dyrygenta i pedagoga, ojca polskiej opery narodowej. Moniuszko zasłynął jako
twórca ponad 20. oper; słynna „Halka” (1847), „Straszny dwór” (1865), a także:
„Flis”, „Hrabina”, „Patria”, „Verbum mobile” i inne; kompozycji inspirowanych
krajowym folklorem. Baletów, operetek, pieśni, kantat, 2. kwartetów
smyczkowych, utworów fortepianowych, utworów religijnych (napisanych po śmierci
matki). Za życia autora ukazało się 6 „Śpiewników domowych”; Moniuszko
skomponował ponad 250 pieśni, o różnych tematach („Wiosna”, „Polna różyczka”, „Prząśniczka”, „Po nocnej rosie”, „Dola”,
„Stary kapral”, „Pieśń wojenna”, „Rozmowa”, „Pieszczotka”, „Świtezianka”,
„Czary” itd.), wiele z nich obecnie znajduje się w repertuarze
najwybitniejszych polskich śpiewaków operowych.
200. lecie urodzin Stanisława
Moniuszki. W holu Biblioteki Publicznej jest wystawa informująca o St.
Moniuszce. Informacje biograficzne, repliki XIX w. plakatów o wystawieniu oper „Halki” i „Strasznego dworu”. Z tej okazji Wielki Koncert w PSM. Przed
występem zaproszonych muzyków – prof. Piotra Szychowskiego – fortepian i
Aleksandry Klafetki – sopran, popisy uczniów Szkoły. Po Chórze Szkolnym – Kinga
Kryza (skrzypce) w duecie z nauczycielem fortepianu Tadeuszem Nowakiem. Patrycja
i Igor Oleksak – rodzeństwo przy fortepianie. Patrycja solo – brawurowe
wykonanie „Summertime” G. Gershwina – nagrodzone rzęsistymi oklaskami. Koncert
Moniuszkowski prowadził Wiesław Piertuszak ze Stowarzyszenia Miłośników Muzyki
Organowej i Kameralnej, którego już gościliśmy w Międzyrzeczu jako
konferansjera. Wystawa, folder i koncerty są finansowane przez Fundację PZU.
Pan
Piertuszak opowiadał o znaczeniu wykształconych kobiet – matek w XIX w.
w życiu artystów, także Moniuszki. Rodzina przyszłego kompozytora pochodziła ze
starej szlacheckiej rodziny, stryjowie byli absolwentami Uniwersytetu
Wileńskiego. Twórczość Moniuszki jest równie ważna jak innych narodowych kompozytorów
tego okresu, tylko jest nieco mniej wypromowana. Koncerty takie jak ten służą efektywniejszemu
prezentowaniu twórczości tego wybitnego, lecz mało dotąd docenianego kompozytora.
„Sen”
St. Moniuszki do słów A. Mickiewicza. Piękny czysty sopran pani Klafetki, i
akompaniament profesora Szychowskiego. Potem uczta fortepianowa... Już
słuchaliśmy w Międzyrzeczu Szychowskiego grającego przez półtora godziny najbardziej
znane utwory F. Chopina, na 200. lecie twórczości St. Moniuszki – oprócz kompozycji
Moniuszki, „Mazurek h-moll” op.24 i „Walc cis-moll” op.34 Fryderyka
Chopina... Uczta muzyczna... Przesączał się w nas nastrój święta muzyki,
zagłębiliśmy się w stylistykę, (profesorski) sposób interpretacji
Chopinowskiej, łączący najlepsze tradycje wykonawcze ze szczególnym wyczuciem
romantycznej wrażliwości wielkiego kompozytora. Po raz wtóry usłyszeliśmy
lubianą i znaną „Prząśniczkę”, oraz „Szumią jodły na gór szczycie” (Klafetka
– Szychowski).
Kilka innych pieśni kompozytora; „Powrót wiosny”, „Groźna dziewczyna”.
Arie operowe St. Moniuszki są tematem fantazji muzycznych. Józef Nowakowski
napisał utwór inspirowany jedną z nich, z opery „Halka” (libretto Włodzimierza Wolskiego), tematy muzyczne Opery w
kilkuminutowej pigułce, z ciekawością wsłuchiwaliśmy się, co zainteresowało
twórcę, jakie frazy muzyczne i tematy – jako kwintesencja, być może, także
stylu epoki, w której Moniuszko tworzył. Wariacje na temat opery „Straszny dwór” w wykonaniu
Szychowskiego, przewijał się temat z kurantem – wspomnieniem dawnych czasów w
zapomnianym dworze szlacheckim, także jako reminiscencje czasu powszechnych
represji narodu polskiego po zdławieniu Powstania Styczniowego. Jak powiedział Moniuszko: „Ja nic nowego nie tworzę; wędruję po
polskich ziemiach, jestem natchniony duchem polskich pieśni ludowych i z nich
mimo woli przelewam natchnienie do wszystkich moich dzieł.” Moniuszko, jego
pieśni – (muzyczna) epopeja narodowa, twórczość zakazana aż do 1918 r. kiedy
odzyskaliśmy niepodległość.
Wspaniały koncert, piękna aula w
odrestaurowanej Szkole Muzycznej, ważnej międzyrzeckiej placówce kulturalnej.
Mamy nadzieję, że zgodnie z zapowiedzią dyr. PSM, oprócz koncertów z udziałem
uczniów, często będziemy tu gościć wybitnych muzyków.
Iwona
Wróblak
październik 2019
Bardzo fajnie napisane. Pozdrawiam serdecznie !
OdpowiedzUsuńSuper to zostało opisane. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń