Międzyrzecki DPS 30 lat istnienia – społecznej nauki szacunku i akceptacji drugiego człowieka

Idea ta, projekt i cel, realizowany już 30 lat – jest widoczny od pierwszej chwili przekroczenia Progu Domu – atmosfera empatii i życzliwości. Misją twórczą Domu Pomocy Społecznej jest odkrywanie posiadanych predyspozycji oraz możliwości; zaakceptowanie związanych z niepełnosprawnością ograniczeń. Z życzeń wygłoszonych przez dyrektorkę Annę Kwiecińską dla mieszkańców Domu zapamiętała może najistotniejsze: by ci doznawali jak najwięcej życzliwości i troski od otaczających ich osób.

W ramach idei szacunku dla Człowieka – staranny dobór pracowników-opiekunów osób z niepełnosprawnościami, każda z nich (oprócz kwalifikacji zawodowych) wnosi ładunek twórczej empatii, oddania i troski, wsparcia, opieki; połączenie tradycji tego miejsca z nowoczesnością warunków, doświadczenia z młodością – tą niezależną nieco od wieku...

Warunki są domowe, stosunkowo nieduża ilość miejsc (obecnie 40 mężczyzn), zapewnia zaspokojenie niezbędnych potrzeb, dobrych warunków bytowych, poczucie bezpieczeństwa. Świadczona jest całodobowa opieka i pielęgnacja oraz usługi wspomagające na poziomie obowiązującego standardu, w tym terapeutyczne i rehabilitacyjne, praca prowadzona jest indywidualnie i grupowo. Mieszkańcy mają do dyspozycji pokoje 2, 3, 4. osobowe, nowoczesne łazienki z prysznicami, salę ćwiczeń wyposażoną w rotory, bieżnię, rowerki, atlas, akcesoria do zabaw ruchowych, projektor z grami interaktywnymi; pokój dzienny z telewizorem, miejscami do wypoczynku, fotelem do masażu. Punkt biblioteczny i kuchenkę, siłownię zewnętrzną, wiatę i miejsce do grillowania.

Organizowane są obchody świąt, imieniny, urodziny, coroczne czerwcowe Spotkanie Rodzin i Przyjaciół, na które mieszkańcy czekają, w Kronice zostają wspólne fotografie z rodzinami i przyjaciół, wyjazdy o charakterze turystyczno-rekreacyjnym, sportowym i kulturalnym. Podopieczni uczestniczą w życiu lokalnym środowiska, chodzą na koncerty, przeglądy teatralne i muzyczne, seanse kinowe, do kawiarni czy restauracji, biorą udział w uroczystościach w Międzyrzeczu, w jedno- i kilkudniowych wycieczkach. Rozwijają swoje zdolności i pasje podczas zajęć w pracowniach: komputerowej, kinezyterapii muzycznej plastyczno-pedagogicznej.

DOM jest miejscem pełnym nadziei, godności i szacunku; wielokrotnie tu bywając doświadczyłam szczególnej atmosfery tego miejsca. Oddziałuje się poprzez Sztukę, muzykę holistyczną, teatr – widziałam przez lata wiele bardzo dobrych, krystalicznie w swym przekazie przejrzystych spektakli, były nagradzane na przeglądach teatralnych. Dzisiaj też taki jest prezentowany, jest o Rytmie świata – sekundującym każdemu zdarzeniu, i miłości dwojga ludzi, z czerwoną różą dawaną przez mężczyznę dziewczynie. Scena – tu jedno z pomieszczeń DPS, i odbiór patrzących. Słyszałam, jak on, ten rytm, djembe, się porządkuje w obliczu tej najważniejszej, podstawowej, z aktywności człowieczych, i nie tylko, innych czujących istot pewnie też. Dwa krzesła obok siebie, i sekundujący im Dwojgu, zwróconym do siebie; stojący za nimi bębniarze świata. Z musicalu:„...to, co mam, to co się zdarzyło nam (...)”, miłość jest odświętna, doświadczamy jej, jesteśmy jej – wszyscy – głodni...

Marcin Mazurkiewicz, uczestnik WTZ, mówi o tym, by żyć z pasją... Klasyk St. Reymont - „pragnąć dawać wszelkiego dobra, z siebie jak najwięcej...”. Jedna ogromna życia chwila.

Piękna proza. Teatr. To na początek. Dyrektorka Anna Kwiecińska wita gości, przedstawicieli Gminy, starostę Bogusława Zaborowskiego, pracowników, mieszkańców i uczestników WTZ. Kilka słów o historii tego Miejsca... Pierwszym dyrektorem DPS w 1994 r. został Jerzy Krysiak, pamiętam galerie twórczości mieszkańców rozwieszone na korytarzach... Dzisiaj też tam są, arteterapia nadal jest ważnym aspektem rehabilitacji, tej społecznej. 30.01.1995 r. przybyli pierwsi mieszkańcy. Po roku do DPS dołączył Warsztat Terapii Zajęciowej mający na celu zapewnienie dostępu do rehabilitacji zawodowej w formie dziennego pobytu.

Oglądaliśmy co roku na Olimpiadach Umiejętności Zawodowych (teraz Rękodzieła Artystyczno-Użytkowego) w hali widowiskowo-sportowej efekty tych działań, współpracujący z międzyrzeckim DPS młodzi wolontariusze, co dla nich – myślę, jest ważnym społecznym doświadczeniem, podziwialiśmy poziom techniczny wykonanych artefaktów, które nie różniły się wiele od produktów sprzedawanych w sklepach, artyzm wykonania w poszczególnych konkurencjach. Ma miejsce wymiana doświadczeń, współpraca międzynarodowa z Ośrodkiem dla osób niepełnosprawnych w Lobetal w Niemczech oraz Libourne we Francji, rozmowy, zaproszenia i rewizyty w innych Ośrodkach.

Idea opieki dziennej oferowanej przez Środowiskowy Dom Samopomocy (1997 r.), bardzo ważna, mieszkania chronione miały integrować osoby z lokalną społecznością i uczyć samodzielnego życia. Przyznano medal od Wojewody Lubuskiego za zasługi dla województwa. Działalność Domu została doceniona w 1998 r. specjalną nagrodą Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej jako dobrze służąca podstawowym ideom nowoczesnej pomocy społecznej. W 1999 r. powstało Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie.

DPS działa w ramach Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem. Anna Kwiecińska jest dyrektorem DPS od 2004 r., poprzednio pracowała w DPS Rokitno 58. W ciągu tych lat zrealizowano inwestycje; system sygnalizacji przeciwpożarowej, generalny remont ścian klatek schodowych - w DPS nie ma barier architektonicznych; przeprowadzono remonty łazienek, kuchni, wymieniono drzwi zewnętrzne i wewnętrzne, drzwi przeciwpożarowe na klatkach schodowych, zmieniono oprawy oświetlenia awaryjnego i ewakuacyjnego, powstała siłownia zewnętrzna, zakupiono rowery turystyczne, kijki do nordick walking, w pracowni kinezyterapii zamontowano podłogę interaktywną – urządzenie umożliwiające naukę, terapię i zabawę dla wszystkich użytkowników. Zmodernizowano boisko sportowe. Powstało nowe ogrodzenie wokół Domu poprawiając bezpieczeństwo, funkcjonalność i estetykę wyglądu placówki i terenu wokół. Zakupiono nowy samochód dostosowany do przewozu osób niepełnosprawnych, wymieniono dwukrotnie serwer bazy danych. Od 2008 r. działa Powiatowa Wypożyczalnia Sprzętu Rehabilitacyjnego i Urządzeń Pomocniczych.

Gratulacje przyjęto od Starosty Międzyrzeckiego Bogusława Zaborowskiego, Zofii Plewy, kier. PCPR Elżbiety Górnej, przedstawicieli Urzędu Gminy, innych osób. Najdłużej pracujący w DPS otrzymali dyplomy i podziękowania, także najstarsi podopieczni. Wielki tort urodzinowy zabłysnął fajerwerkiem... Przy długim stole na piętrze poczęstunek dla gości i mieszkańców, rozmowy, wspomnienia. Budujące...

Dyr. Kwiecińska: - „Obecność osób (którymi się opiekują) nadaje sens naszej pracy, skłania do refleksji nad życiem uwrażliwia uszlachetnia człowieka w służbie innemu człowiekowi (...). Każdy człowiek zasługuje na szacunek i miłość”.

Iwona Wróblak

listopad 2024 r.