Jarosław Palicki o Symbolach naszej historii
Jarosław Palicki jest pracownikiem
Biura Edukacji Narodowej w gorzowskiej Delegaturze Instytutu Pamięci Narodowej.
Z wykładami gościł już kilka razy w naszym międzyrzeckim Muzeum. Tym razem
prelekcja dotyczyła polskich symboli narodowych: godła, flagi i hymnu. Wydarzeniu towarzyszyła wystawa.
W każdym kraju symbole narodowe otoczone
są ogromnym szacunkiem. Orła jako godło ma wiele państw. Na denarze z czasów
Bolesława Chrobrego (rok 1000) widnieje wizerunek ptaka. Biały orzeł na czerwonym tle widniał na pieczęci kancelarii
królewskiej naszych władców. Herb Rzeczpospolitej Obojga Narodów miał obok wizerunku
orła litewski herb Pogoni. Orzeł za czasów Wettinów, kiedy wybierano
królów w drodze elekcji, miał na piersi inicjały panującego, godło rodowe. Jest
ciekawostką, że od czasów panowania ostatniego naszego władcy funkcjonariusze
państwowi noszą polskie godło narodowe na czapce. Król August Poniatowski
wprowadził też odznaczenie państwowe Order Virtuti Militari.
Czasy panowania dynastii saksońskiej
władającej Warszawą to obok godła polskiego symbol dynastyczny Saksonów. Czarny
dwugłowy rosyjski orzeł za czasów
istnienia Księstwa Warszawskiego to znak podległości imperialnej Rosji i carowi
rosyjskiemu.
Powstanie Listopadowe 1830 r. Wprowadzone
zostaje nowe godło – orzeł siedzący
na tarczy amazonek. W okresie Powstania Styczniowego 1963 r. godło składa się z
trzyczęściowej tarczy, ze św. Michałem archaniołem, najgroźniejszym spośród
świętych.
Wiek XX to czasy nowych nadziei na
niepodległość. W zaborze austriackim w Galicji powstaje Związek Strzelecki, i orzeł ma literkę „S”. Legiony
Piłsudskiego z kolei wyróżniała na czapkach literka „L”, Żołnierze Legionu
Pułaskiego (Narodowa Demokracja), walczący po stronie Rosji z Niemcami, mieli w
godle literkę „P”.
Austro-Węgry i Niemcy wydają dekret o
odbudowie państwa Polskiego. Rada Regencyjna drukuje na banknotach symbol (autor
projektu z 1927 r. - Zygmunt Kamiński) orła
białego z koroną, i ten wzór będzie obowiązywał od 1990 r. w III
Rzeczpospolitej. Dywizja Piechoty i. T. Kościuszki na godle Polski miała orła białego bez korony – wg projektu Jadwigi
Broniewskiej. W czasie II wojny światowej orzeł
polski ma różne formy.
Flaga
narodowa:
jej barwy nawiązywały do kolorów herbu państwowego. Biel symbolizowała niewinność,
czerwień – poświęcenie, by obronić to pierwsze. Wzór flagi obowiązuje od 1792
r., barwy te wtedy były wyrazem poparcia dla Konstytucji 3 Maja.
Hymn
państwowy
(hymn pochwalny) to tradycyjna pieśń patriotyczna, uroczysta, podniosła. Pierwszym
hymnem był „Ratuj się Matko Polsko”, i „Bogurodzica” z XV wieku. Autorem słów
do „Konfederatów Barskich” z XIX w. był Juliusz Słowacki, pieśń ta była
popularna w latach 80. XX w. wśród opozycji antykomunistycznej. Znanym utworem
jest „Hymn Szkoły Rycerskiej” (… święta
miłości kochanej Ojczyzny…) I. Krasickiego. Obecnie Hymnem Państwowym jest „Mazurek
Dąbrowskiego” czyli „Pieśń Legionów Polskich we Włoszech”, który powstał w 1797
r. „Boże coś Polskę” Antoniego Felińskiego śpiewany był pierwotnie dla rosyjskiego
cara, potem pieśń zmieniła charakter. Znamy też „Rotę” Marii Konopnickiej (Nie rzucim ziemi…) i Pieśń Legionową (My Pierwsza Brygada…), która od 2005 r.
jest oficjalną pieśnią Wojska Polskiego.
Dyrektor Muzeum Andrzej Kirmiel, dziękując
za zasługi dla placówki, wyróżnił Andrzeja
Klareckiego tytułem „Honorowy Kustosz”.
Iwona
Wróblak
październik 2018
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz