Zero Absolu w Kwinto. Muzyka która się DZIEJE

Jeśli linearności nie ma a cały świat to muzyka.

            Już stęskniliśmy się za koncertami, dwa tygodnie bez Kwintowej muzyki to stanowczo za dużo… Właściciele Klubu dbają o dobry poziom rozrywki w ich pubie, jeśli się tam wybierzemy, to – na bank – jak mówią – będzie to dobre.

            Co teraz w karcie dań? Multiinstrumentalista Zero Absolu, człowiek – orkiestra. Po dwudziestej fani Kwinto rezygnują z przewiewnych krzesełek na zewnątrz, wracają do środka, skwapliwie zajmują miejsca blisko sceny. Będzie wysmakowane, jak już nieraz tu bywało.

Telebim i ilustracja plastyczna muzyki. Obrazy świata, naszej pośpieszności, i dramatu z tym związanego. Dotyczą lat minionych, więc możemy spojrzeć na nie z niejakim dystansem. I słuchać muzyki, być może ilustrującej.

A może i niekoniecznie. Może do niej trzeba dopisać Obrazy świata. Kroniki naszych uczuć z nim związanych. Na wybraniu do cna tematu zbudowanych, powtarzanych, kotłujących się w nas, wracających, do których nie zawsze możemy dopisać komentarz. Są kroniką. Są niezależne. Możemy tylko KRZYCZEĆ ŻE SĄ. Mocno, tak jak robi to wykonawca.

            Dopisać do nich muzykę, zilustrować muzycznie świat. Na wzbogacaniu i dodaniu wielowątkowości do niego. Perkusyjna gitara. Rytm robi się  mocny, dokończony i ładnie na końcu wyciszany. Jak cisza po krzyku. Impresja.

Rytm serca. Co na rytmie serca będzie nanizane? Damski głos po francusku. Poprzez tonacje, crescendo, zaczęło się od bicia serca, pierwszego dźwięku, który słyszymy. Nastroje wielobarwne, w tonacjach zmieniających się jak kolory, długości fal świetlnych łagodnie przechodzących jedne w drugie, okiełznanych przez muzyka, rytmy od początku, i wątki muzyczne oparte na DZIANIU się muzyki jako takiej, w jej czasie jak najbardziej teraźniejszym, dogłębnego swego w niej uczestnictwa…

            I bluesowe rytmy również, styl służy nadaniu treści, forma służy nadaniu treści, może staje się formułą… Na telebimie pulsowanie światła. Ilustracje do echa i do jakichś rozpryśnięć w krajobrazie, różne kolory tęczy, różne kolory światła, metalizujące echo… Muzyka bardzo ciekawa. Orkiestrowate multum dźwięków z wolna się wyciszające, niektóre pulsy pełne dramatyzmu. Zdarzenia w nich wynikają i są fajerwerkami, rozlane plamy słońca, gorące powierzchnie; nagle się urywają, przestają istnieć albo istnieją inaczej, ale to jest taka sama jakość życia, jak struny rozedrgane zajmują obszar nieciągły. Pięciolinia. I ulubione zawsze mocne rytmy na końcu jak finito. Wydobywa linie melodyczne, pętelki, elipsy, jakby arytmia serca, coś na  końcu, może to nie zakończenie a początek, jeśli linearności nie ma, a cały świat to muzyka…

Rytmy dżungli i jej mroczna niepoznawalność. Absolutnie równy rytm jakby bonga, z piszczałek może być dalsza część świata, on zawsze kończy się  krzykiem jeśli nie skowytem… Zapraszamy do Klubu Muzycznego „Kwinto”.

Zero Absolu - to jednoosobowy projekt muzyczny, nowoczesny one men band. Metoda twórcza francuskiego artysty polega na łączeniu ze sobą stworzonych wcześniej oraz tworzonych na bieżąco pętli (loops) muzycznych, które w miarę trwania utworu narastają i rozbudowują się. Początkowo minimalistyczne dźwięki ewoluują w wielowątkowe aranżacje. W ścieżkach muzycznych przeplatają się elementy post rocka, math rocka i elektronicznej muzyki. Występ Zero Absolu to nie tylko koncert, to także coś o charakterze performance, w trakcie którego odbiorcy są świadkami całego procesu powstawania utworu.

Iwona Wróblak
lipiec 2014