Lubuska Gala Teatralna

            W sali kinowej MOK Lubuska Gala Teatralna’2012 zorganizowana przez Międzyrzecki Ośrodek Kultury i Regionalne Centrum Animacji Kultury w  Zielonej Górze. 7. maja . Scena Młodzieżowa. Nagrody ufundował dyrektor MOK Andrzej Sobczak i Dyrektor Regionalnego Centrum Animacji Kultury w Zielonej Górze Krzysztof Świtalski.

            Jury w składzie: Anna Kuźmińska – Świder, Teresa Lisowska – Gała, Paulina Solska i Anna Zadłużna ocenią 7 zespołów, które biorą udział w Pro  Arte.

Jako pierwszy wystąpił Szkolny Teatr Galimatias z Gimnazjum Katolickiego w Nowej Soli w spektaklu pt. „Krzywa Bajka”. Scenariusz Grzegorz Śmiałek, reżyseria Renata Bielisz, Tomasz Przywarty, opracowanie muzyczne Tomasz Przywarty, opracowanie plastyczne Elżbieta Grzelak. Krzywości i  krzywizny w Królestwie czyni Chochlik. Nie ma stabilności, wszystko się chwieje, poddanym jest pod górkę… Można doszukiwać się politycznych analogii, jak ktoś chce… Temat ciekawy. Studium władzy i umiejętności rządzenia, zaprawiony szczyptą bajkowej magii. Analiza braku symptomu komfortu wewnętrznego, przyzwyczajenia do pewnych stałych, które – tracąc – zaczynamy czuć się niewyraźnie. Pytanie – co jest przyczyną? – może to  nasze niezadowolenie z istnienia w danym miejscu i czasie, brak realizacji, spełnienia implikuje wybrzuszanie się i fragmentację stabilnej płaszczyzny odniesienia… Co fałduje i wypiętrza czas historyczny? Niby bajka, młodzieżowy teatr… Królewski Mag przygotowuje wywar w garnku/Kotle, może by  tak zakląć rzeczywistość jakimś zaklęciem? Udaje się (tym razem…) Może jestem pesymistyczna. Bardzo mi się podoba pomysł tej sztuki.

            Kabaret „Mamuśki” z Gimnazjum w Gorzowie wystawił skecz pt. „Zebranie Rodzicielskie 1964 r.” Scenariusz Stanisław Tym, reżyseria Grażyna Nawrocka. Wywiadówka. Obraz konsumpcyjnego społeczeństwa i szkoła, która być może nie umie sprostać przemianom społecznym. W każdym razie  niewielki ma autorytet u rodziców. U uczniów także… Trzy mamusie, dobrze sytuowane małżonki swych mężów, odnosimy wrażenie, że nie bardzo wierzą w potrzebę kształcenia swoich dzieci. Trochę im nie wierzę, ale – być może – mają aż tak bogatych partnerów… Dobre kreacje aktorskie dziewcząt.

            „Alter Ego” z Gimnazjum Nr 1 w Żarach. Spektakl „ Kraina Głębokiego Snu”. Scenariusz Marek Krakowski, reżyseria i opracowanie muzyczne Agnieszka Górska, opracowanie plastyczne Joanna Muszyńska – Sokołowska. Niesamowita sceneria. Czarownice pilnują trzy dusze uwięzionych w  śpiączce młodych ludzi. Ola ma największe szanse na przebudzenie – słyszy głos mamy, jej nić łącząca ze światem nie jest przerwana. Fiona i Ken już nie  słyszą nic… Męczą ich niezałatwione sprawy, echo konfliktów rodzinnych. Fionę łączy ze światem halogenowa latarka i rodzące się współczucie dla Oli,  to jej energia. Ken za powrót Oli do świata żywych płaci swoim życiem. Poważny, przejmujący spektakl.

            Zespół Teatralny „Luzik” z Zespołu Szkół nr 1 w Żaganiu. Przedstawienie „Indyk”. Scenariusz – adaptowany – Ewa Kopczyńska na podst. sztuki Stanisława Mrożka. Reżyseria Ewa Kopczyńska. Sen chłopca o romantycznej miłości. Cytaty z literatury. Kultura – na ile odpowiada na istotne pytania. Literaci to czasami dekadenci. Brak im iskry życia. Czy prymitywizm jest czymś bardziej wiarygodnym, moralnie zdrowszym?... Na ile uproszczone odpowiedzi, pojawiający się, nieco ibsenowski, symboliczny „indyk” lepiej obrazują świat, czy nie są czasem … kiczem… To moja interpretacja. Z  narracji wynika, że literatura bywa tak samo miałka jak jej brak… Ludzi trzymają przy życiu jednak podstawowe uczucia i emocje, miłość na przykład. Być może zapewniają więcej energii niż pragnienie porządku czy sacrum. I role płci z czasem się zmieniają, to też osłabia umocowanie człowieka w  społeczeństwie.

            Zespół Teatralny „To i owo” z Gminnego Centrum Kultury i Sportu w Iłowie. Spektakl „O wawelskim smoku”. Scenariusz na podstawie scen. Anny Onichimowskiej, reżyseria Zuzanna Wdowiak, opracowanie muzyczne na podst. utworów różnych kompozytorów, opracowanie plastyczne – Żaneta Chłostowska – Szwaczka. Eksploracja znanego mitu o wawelskim smoku. W sztuce ma potrójną osobowość i trzy głowy. Każda lubi jeść co  innego. Najbardziej smocza i krwiożercza jest środkowa. Ofiarom zresztą nic nie dzieje się złego. Kiedy Smok pęknie napiwszy się wody z Wisły jego ofiary zostaną uwolnione. Ciekawa jest postać pastuszka „Chyba nie”. Taką kwestię rezolutny chłopak zazwyczaj wygłasza. Ciekawie są dobrane pytania, na które może w ten sposób odpowiedzieć.

            Kabaret „Plama” z Zespołu Szkół w Cybince. „Mohery w Krainie Baśni”. Scenariusz Hubert Jankowski, reżyseria Celina Wołczek. Ostra satyra polityczna ubrana w bajkowy kostium na temat prawicowych środowisk religijnych, przypomina nieco znany kabaret „Neonówka”. Świetne kreacje aktorskie.

            Teatr „Trach…!” z Młodzieżowego Centrum Kultury i Edukacji „Dom Harcerza” w Zielonej Górze. Sztuka „Szklana Góra”. Scenariusz Alicja Niewiadomska na podst. scenariusza Bogumiły Rzymskiej. Reżyseria Alicja Niewiadomska i grupa, opracowanie muzyczne Karol Niewiadomski, opracowanie plastyczne Anna Krzesiak, Alicja Niewiadomska. Duża kultura teatralna. Elementy pantomimy, doskonale zagospodarowana przestrzeń sceny. Rasowy spektakl. Wędrówka po Szklanej Górze jako pretekst do przedstawienia, do zagrania Teatru na scenie jako formy. Królewny i księżniczki wędrują po szklanych górach, towarzyszą im aktorzy ze sceny. Ruch obrazuje treści nie wyrażone słowami scenariusza. Wiele znaczeń, dużo odniesień. Bardzo dobry spektakl, nagrodzony zresztą tytułem laureata.

            Wyróżnienia indywidualne za interpretację tekstu (nagroda dyr. MOK A. Sobczaka): Jagoda Urbankiewicz, i Magda Rajtakowska z Zespołu Teatralnego „Luzik” z Żagania, Natalia Krynicka z teatru „Trach..!” z Zielonej Góry. Nagrodę za ciekawy pomysł na scenografię i kostiumy otrzymał Teatr „To i Owo” z Iłowej.

Laureatami Gali Teatralnej zostali: Teatr „Trach…!” z  MCKiE „Dom Harcerza” z Zielonej Góry, Kabaret „Plama” z Zespołu Szkół w Cybince i Teatr „Alter Ego” z Gimnazjum nr 1 w Żarach.

Iwona Wróblak
czerwiec 2012